Wyjątkowy gmach poznańskiego UAM z początku XX-wieku reprezentujący styl neorenesansowy, wpisany do rejestru zabytków. Służy obecnie studentom i pracownikom Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. 

Budynek przy zbiegu ulic Śniadeckich, Grunwaldzkiej 6 i Święcickiego został zaprojektowany przez Edwarda Madurowicza i Rogera Sławskiego. Kamień węgielny pod budowę gmachu wmurowano w 1920 roku. Obiekt miał początkowo służyć jako siedziba Politechniki Poznańskiej, jednak sprzeciw ministerstwa sprawił, że prace przy budowie budynku wstrzymano.

Ostatecznie gmach ten ukończono w 1929 roku. Budynek ten pełnił funkcję Pałacu Rządowego, jako jeden z pawilonów podczas Powszechnej Wystawy Krajowej. Po zakończeniu PeWuKi budynek został przekazany Uniwersytetowi Poznańskiemu.

W odróżnieniu od wielu innych realizacji, aby zachować zabytkową elewację, wykonano termomodernizację metodą "od środka" czyli docieplono budynek od wewnątrz. Wszystko po to, by w żaden sposób nie naruszyć zabytkowej elewacji. Dzięki temu znacznie zmniejszyło się zużycie energii, co przyczyniło się do spadku emisji dwutlenku węgla do atmosfery i poprawy jakości powietrza.

Ponadto wymieniono instalację centralnego ogrzewania wraz z modernizacją węzła ciepła oraz instalację wentylacji mechanicznej. Wymienione zostało także oświetlenie budynku na ledowe, które pobiera znacznie mniej energii niż tradycyjne źródła światła. Na dachu zainstalowano z kolei panele fotowoltaiczne, które stanowią odnawialne źródło energii. 

Całość robót prowadzona była według projektu prac konserwatorskich i pod nadzorem Miejskiego Konserwatora Zabytków. Poznański obiekt, w ciągu najbliższych lat, ma szansę zostać jednym z najlepszych przykładów modernizacji obiektów zabytkowych z dwudziestolecia międzywojennego.

ALSTAL - Generalny wykonawca inwestycji budowlanych